Fullt að gera

Það var mikið að gera hjá mér í gær.  Ég byrjaði að heimsækja Tótu vinkonu mína í Rvk. Fór þaðan um rétt fyrir tvö fór ég á flugstöðina í Keflavík að taka á móti Gullu vinkonu og manninum hennar honum Steina. Þau eru að flytja frá Danmörku, ég fór með þau í íbúðina í Grafarholti sem þau voru að kaupa. Þau höfðu aldrei komið inn í hana áður, bara séð myndir af henni á netinu. Dóttir þeirra hún Þórdís fór og skoðaði hana fyrir þau. Þeim fannst soldið skrítið að fara inn í íbúð sem þau voru búin að kaupa en aldrei séð. Hún er alveg ný sýningaríbúð, og fengu þau hana með öllum eldhústækjum. Smá bónus þar. En íbúðin er mjög smart.

 

Þarna er ég og Sigrún á leið til Búdapest s.l. haust með kvenfélaginu í Biskupstungum

Hitti Sigrúnu vinkonu mína frá Engi kl: 17 hjá kirkjunni í Fossvogi. Þar ætluðum við að vera aukaleikarar  í framhaldsmynd sem Stöð 2 ætlar að sýna í haust. Einhver glæpon mynd. Um daginn fór ég líka og var að leika menntaskólakennara: Hún Linda gleymdi að hringja í mig og segja mér að upptökunum hafi verið seinkað til hálf sjö. Ég og Sigrún fórum upp í Perlu og fengum okkur súpu og salat á meðan við biðum. Sigrún gat ekki beðið og fór heim. Mér finnst voðalega gaman að vera svona aukaleikari (gamall draumur að verða leikari) maður kynnist fullt af nýju fólki. Frábært fólk sem vinnur að gerð þessara myndar, ég var í Stelpunum í síðustu þáttaröð og var það líka æði. kannski stefni ég bara á Óskarinn.

Down heilkenni

Var að horfa á restina af "Fyrstu skrefin" sem var endursýndur í dag um fólk með Down Syndrome börn.  Árið 2003 varð dóttir mín fyrir þeirri reynslu að þegar hún fór í 20 vikna sónar, kom í ljós að barnið hennar var heilalaus og að það vantaði á hann helminginn af höfuðkúpunni. Barnið var auðvitað ekki lífvænt og henni var ráðlagt að fæða barnið. Tómas Sebastian fæddist andvana eins og spáð var, lítill fallegur drengur sem ég hélt á í fanginu og grét yfir því að fá ekki tækifæri til að fá að sjá hann lifandi og alast upp í faðmi fjölskyldunnar. Hann var jarðaður hjá langafa sínum honum Guðbergi. Nokkrum mánuðum seinna varð dóttir mín aftur ófrísk. Henni var ráðlagt að fara í 12 vikna sónar til að athuga hvort þetta barn væri með sama galla. Ég fór með henni upp á Landsspítala til að fara í sónar. Okkur var sagt að það kostaði  um 6.000 kr. að fara í sónar. okkur fannst það skrítið og spurði af hverju það væri svona dýrt. Eruð þið ekki að koma í hnakkamælingu". Við horfðum hvort á annað  og spurðum hvað það nú væri. "Til að athuga hvort barnið væri með Downs Syndrome". Dóttir mín horfði á konuna og sagði. " Down Syndrome"? Mér er alveg sama þótt barnið sé Down Syndrome. Bara að það fæðist með heila. Það er skemmst frá því að segja að hún fór ekki í hnakkamælinguna.

 

 

Ég átti heima í Blesugróf og ólst upp með fólkinu á Bjarkarási. Það voru margir Down Syndrome og það eru alveg frábært fólk, kærleiksríkt og lífsglödd. Það er margt sem við getum lært af þessu fólki. Þegar ég var unglingur vissi ég að ég ætti eftir að eignast barn sem var aðeins öðruvísi. Ég var eiginlega viss um að það yrði Down Syndrome, og kveið sko ekki fyrir því. Átti fjögur börn og var alltaf jafn hissa þegar þau fæddust heilbrigð. Down Syndrome börn eiga sérstakan stað í hjarta mínu, og langar mig barasta að knúsa þau þegar ég sé þau. En það yrði soldið pínlegt ef einhver léttgeggjuð kona mundi bara ganga að því og kyssa og knúsa það bak og fyrir.  

Erum við að reyna að búa til gallalaust samfélag með því að koma í veg fyrir að börn sem ekki eru alveg heilbrigð (að okkar mælikvarða) fæðist í þennan heim? Hvernig heimur yrði þetta þá, ég mundi segja."Boring heimur".

Siv Friðleifs sem formaður

Jæja þá er helgin búin. Kvenfélagið sá um jarðarfararkaffi á föstudaginn . Maður er búin eftir svona törn , það var pantað kaffi fyrir 500 manns og komu í þetta skiptið 340 manns. En þetta er samt mjög skemmtilegt að stússast í þessu, sérstaklega þegar aðstandendur eru ánægð með það sem við gerum. Enda ekki til flottari kaffi en hjá okkur kvenfélagskonum í Biskupstungum. Vaknaði í snjókomu í morgun, hmm líst ekkert á það, en allt farið núna.

Er að hugsa um Framsókn og hvað verður næst gert, maður er svona alveg að gefast upp ef það verður ekki tekin skynsamleg ákvörðun á næstunni. Jón á bara að segja af sér og Guðni taka við tímabundið sem formaður og síðan að kjósa  nýjan formann á næsta flokksþinginu. Mæli með að fólk kjósi Siv, sjá hvort hún geti ekki híft flokkinn upp, ef að hún getur það ekki þá getur það enginn. Birkir er of ungur og óreyndur í þetta starf. Það er ekki hægt að ganga framhjá Siv í þetta sinn, hún fékk mjög góða kosningu síðast þótt hún hafi ekki sigrað. Varaði við að ef Jón yrði kosinn yrði það til að ganga frá flokknum dauðum. Var ekki langt frá því. Hef ekkert persónulega á móti honum, en Framsóknarflokkurinn þarf að breyta um ímynd. Tek ekki mark á skítkasti því sem fólk hefur verið að blogga um Siv hér. Hún hefur staðið sig vel og á hrós skilið.

Dónaskapur á Josh Groban tónleikum

Fór á tónleika með Josh Groban í kvöld. Frábærir tónleikar, hann var æðislegur, en það var eitt sem að skyggði á. Ég var að taka myndir eins og nokkur hundruð manns voru að gera, þegar starfsmaður tónleikanna, lítill og ljóshærður kemur til mín og öskrar á mig um að hætta að taka myndir. Ég spurði hann af hverju, hann sagði mér að það væri bannað að taka myndir, nú sagði ég hvar stendur  það, ég hef ekki séð það neins staðar. Það stendur á miðanum sagði hann þá, ég sagði það standi ekki á miðanum, þú skalt bara gera eins og þér er sagt öskraði hann. Hann var mjög dónalegur og æstur. Hann fer svo upp að veggnum og starir á mig ég stari auðvitað á móti, kallar hann þá á aðra starfsmenn þarna og byrjar að benda á mig. Ég stend upp og spyr hvað væri eiginlega um að vera, þegar ég kem að honum heyri ég hann segja starfsmönnunum að ef ég tæki myndir þá ætti að taka myndavélina af mér. Ég horfði hissa á hann og spurði af hverju allir mættu taka myndir nema ég. (Dóttir mín sat við hliðina á mér og var að taka myndir en hann sagði ekkert við hana.) Þá sagði hann mér að ég ætti að koma fram með honum og að hann myndi borga mér miðann til baka. Ég hristi bara höfuðið og gekk í burtu. Hann kallaði fleiri starfsmenn til sín og hélt áfram að benda á mig. Þetta er auðvitað lögreglumál.

Mér finnst ekki við hæfi að maður sé að borga offjár til að fara á tónleika og búin að bíða spennt eftir þeim í margar vikur og svo er allt eyðilegt fyrir manni vegna þess að starfsmaður tónleikanna er ekki í andlegu jafnvægi. Það er alveg óviðunandi að það séu starfmenn þarna sem eru ekki starfi sínu vaxnir og auðsjáalega á í einhverju geðrænuvandamáli. Komið var fram við mig eins og ég væri hryðjuverkamaður.

Fólk sem sat í kringum mig komu til mín og spurðu hvort hann hafi virkilega bannað mér að taka myndir þegar allir aðrir voru að því í kringum mig.

Ég reyndi auðvitað að leiða þetta atvik hjá mér en skaðinn var skeður, og dóttir mín var reið alla tónleikana. Á maður von á svona framkomu í framtíðinni á tónleikum á vegum Concerts? Ja ef það verður raunin sleppi ég því að fara.

 

Josh Groban og Jóhann Helgason

Sá í Kastljósi part af viðtali við Jóhann Helgason og Magnús Kjartansson um lagið sem Josh Groban syngur" You raise me up" um að það væri svo líkt lagi eftir Jóhann að það væri stolið. Hvaða bull er þetta, þau eru ekkert lík þessi lög. Það getur nú alltaf komið fyrir að það séu sömu nótur notaðar í sum lög enda ekki skrítið þegar það eru svo mörg lög í heiminum. Mér finnst að hann eigi bara að láta þetta eiga sig. Ekki fæ ég gæsahúð þegar Josh Groban syngur þetta lag af því að það sé svo líkt lagi Jóhanns, heldur af því að þetta er bara frábært lag og flutningur hjá Josh, og bíddu af hverju er þetta að koma upp á yfirborðið núna. Það er búið að vera að spila þetta lag í 4 ár. Maður fer að halda að þetta sé bara til að hafa fé af Josh.   Þetta lítur mjög hallærislega út.

Hvað með það, ég er dyggur aðdándi Josh og er að fara á tónleikana í kvöld. Hlakka ekki smá til.

Komin aftur á bloggið

 Jæja, fólk hefur verið að spyrja mig um Begga og af hverju ég hafi ekki skrifað svo lengi. Það er bara búið að vera svo mikið að gera hjá mér og hef ekki gefið mér tíma til að skrifa. Ég veit að þetta er bara afsökun. Ég er búin að sakna þess að skrifa ekki og hef oft hugsað, já ég verð að skrifa þetta á bloggið mitt. Ég er búin að breyta um snið, og vonandi líkar ykkur það.

Begga gengu voðalega vel í skólanum og kennarinn er mjög ánægð með hann, fólk er alltaf að segja hvað hann sé rosalega kurteis, fór með hann í klippingu í síðustu viku og konan sagði að hann væri kurteitasti strákur sem hann hefur hitt. Hann fékk ný lyf sem hjálpa honum að ná tökum á kvíðanum og hef ég sé miklar breytingar á honum eftir það. Nú þorir hann að vera einn heima og er ekki að hringja í mann í tíma og ótíma. Svo að allt lítur betur út. Hann er búin að fá vini sína aftur til sín.

Ég breytti nafninu á forsíðunni á blogginu af því að nú ætla ég að fara að skrifa um allt sem mér dettur í hug.        

 Hér er Beggi flott klæddur enda er hann ný búin að skírast.Það vildi svo illa til að þegar búið var að skutla mér í kirkjuna, og Jón og strákarnir á leiðinni að ná í múttu mína þá lentu þeir í árekstri. Þeir biðu á rauðu ljósi þegar jeppi kom á fleygiferð aftan á þá og bíllinn þeyttist marga metra fram, sem betur fer slapp kona með barnavagn sem var nýbúin að fara fram fyrir bílinn hjá þeim. En bíllinn var allur klesstur að aftan og kakan sömuleiðis sem  átti að vera í skírninni. Jón hringdi og sagði að það yrði að fresta skírninni ég hélt nú ekki. Fékk Ólu vinkonu að skutla mér á slysstað skreið aftur í skottið á klessta bílnum mínum og náði í kökuna og kjúklingaréttinn. Sem betur fer var þetta allt vel pakkað inn , svo að ég sópaði bara glerbrotunum af óg fór með þetta inn í bíl hjá vinkonu minni. Kíkti inn í lögreglubílinn og lét kallinn minn vita að áfram ferður haldið með skírnina, ég læt nú ekki svona smá muni stopp mig. Þeir slösuðust sem betur fer ekki en voru í smá sjokki. Jón og Beggi fengu kúlu á hausinn, en þeir sluppu furðulega vel.

Hefði getað lánað henni sarí

Ég keypti brúðarsarí á Indlandi á síðasta ári,( mig langaði svo í hann af því að hann var svo flottur, vissi ekki að hann væri brúðarsarí)  ég hefði alveg getað lánað henni minn í staðinn fyrir að eyða öllum þessum peningum í eitt brúðardress, síðan hefði hún getað varið peningunum í eitthvað uppbyggilegra hluti, eins og að láta mig hafa eitthvað  af þeim svo að ég gæti byggt dagheimili fyrir krakkanna í Bauri para þorpinu á Indlandi. Þvílíkt bruðl.

8,3 milljóna króna brúðarskart Elísabetar Hurley

Argh... ég er reið

Stundum veit ég ekki alveg hvað er í gangi. Maður er búin að vera þarna í bænum í fimm vikur, búin að leggja á sig til að hjálpa stráknum, og skólinn eða réttara sagt skólastjórinn er bara með stæla. Ég hafði sagt henni að Beggi kæmi í skólann líka á miðv-föstudags. Hún hringdi í mig í gær og sagði að hann mætti ekki koma í skólann á miðvikud og fimmtud. Ég spurði hana hvort hún ætlaði ekki að fara eftir því sem BUGL er að ráðleggja. Hún sagði bara að þetta væri útrætt mál. Hún sagði að hann væri velkominn á föstudaginn. Hvað er þetta annað en bullandi fordómar. Þetta er nú ekki alveg heilbrigt.

Hún sagði að hann væri búinn að vera svo stutt á BUGL. Hvað á hún eiginlega með því?  Hún á auðvitað engann rétt á að koma svona fram. Strákurinn á rétt á því að fara í skólann eins og önnur börn. Svo að núna er ég bara bullandi reið.

Þrír starfsmenn frá BUGL eru að fara í skólann á morgunn til að funda með starfsfólki. Hann fer á þriðudaginn til taugalæknis út af Tourette einkennunum. Það verður svo skólafundur næsta miðvikudag og hann útskrifast annað hvort þá eða föstdaginn í næstu viku, vonandi verður það miðvikudag því ég er með stóra veislu á laugardaginn

Beggi í skólann

 Beggi og Hlynur:

Jæja ég er nú ekki horfin af yfirborði jarðar. Þetta er búið að vera erfitt og mér hefur ekki liðið nógu vel. En vonandi er þetta allt á uppleið. Ég var ekki hrifin af aukaverkunum af töflunum og bað læknirinn að taka hann af þeim, hann varð bara pirraður og leiðinlegur af þeim. Hún ætlaði að setja hann á aðrar töflur í kvöld, en á miðvikudaginn sagði Beggi mér, að honum hafi liðið vel þann dag. " Oh gosh". Ég spurði hann hvað hann meinti með því. Hann sagðist vera  þolinmóðari. Æ ég sver það, hvað á maður að gera. Ég talaði við læknirinn á BUGL og sagði henni hvað Beggi hafði sagt, og hún ákvað að hafa hann á töflunum sem hann var á fram yfir helgi og sjá svo til. 

Ætlunin var að hann hefði farið í skólann í dag ( sem hann gerði) og aftur á mánudaginn , í svona klukkutíma. Hann átti svo að fara á BUGL á þriðjudaginn og aftur í sinn skóla á föstudaginn næsta. Læknirinn hringdi svo í morgun og sagði að það væri búið að gera breytingar. Hann kæmi aftur á BUGL á þriðjudag en færi svo miðv. fimmtd. og föstudag í sinn skóla. YESSSSS. Þá þarf ég ekki að vera yfir nótt í Reykjavík. Ég er svo hamingjusöm.
 

Það gekk vel í skólanum í morgun, ég var hjá honum í smátíma og fór svo í heimsókn upp á skrifstofuna þar sem ég vann áður. Hlynur vinur hans ú bekknum hans kom til hans eftir skóla og er að leika við hann núna. Svo að ég vona að hann komist fljótt aftur í vinahópinn. Strákarnir í bekknum tóku vel á móti honum og kennarinn var alveg yndisleg við hann. Ég veit alveg að þetta er erfitt fyrir hana, sérstakelga eftir allar sögurnar sem hún hefur heyrt, en Beggi er alveg yndislegur strákur þótt hann eigi við þessa erfiðleika að stríða. Ég vona bara að allt gangi vel í skólanum. Ég er sjálf kvíðin fyrir því, þetta er búið að vera mikil barátta.

Kettirnir og hvolpurinn eru alltaf svo glöð að sjá okkur þegar við komum heim. Læt fylgja myndir af þeim.

                  

 Rossi ( þessi guli ) er með aðeins 3     Rómeó er eins og varðhundur    

fætur. Kleópatra var villikettlingur        ver húsið fyrir öðrum hundum

sem ég tók að mér. 

         

Herkules fer stundum í fýlu og hverfur        Prinsessan á heimilinu er Tanja.

í nokkra daga.

 

Roberto er töffari 

Skólafundur

Í gær var skólafundur með þeim á BUGL og þremur einstaklingum frá skólanum. Hann gekk bara vel. Þeir á BUGL vildu að hann byrjaði að fara í skólann í heimsókn, hann fer föstudaginn eftir viku, ég hefði viljað að hann færi á morgun, en whatever. Hann tók þessar nýju töflur í gær en hann var svo þreyttur og slappur af þeim að hann hékk valla uppi. Ég hata þessar töflur. Þetta eru aukaverkanir sem geta varið í nokkrar vikur, ég bað um að hann tæki þær á kvöldin svo að hann finni ekki fyrir þreytunni eins mikið á daginn. Það verður reynt í kvöld.

Í gærkvöldi var fjölskyldukvöld á BUGL. Beggi var svo þreyttur af lyfinu að hann gat ekki tekið þátt. Amma hans kom með okkur, og vorum við að mála. Beggi sofnaði um leið og hann kom heim upp úr átta og ég stuttu seinna, ég hafði bara sofið í fjóra tíma um nóttina.