Komin heim úr ferðalagi

Komin heim frá þriggja daga ferðalagi til Berufjarðar. Við Jón fórum með vinafólki okkar Ólöfu og Bárði. Við förum á hverju ári í stutt ferðalag saman um landið. Við gistum á Lindarbrekku í Berufirði í gömlu vinalegu húsi sem að minnti mann óneitanlega á gömlu góðu æskuárin. Við fórum á sunnudagseftirmiðdag og komum í blíðskapar veðri um níuleytið um kvöldið. Við fórum í bíltúra, meðal annars til Egilsstaða.

 Lindarbrekka gamla húsið. Til í að fara þangað aftur.

Jón og Óla eru áhuga fólk um aðalbláber, og var þeyst upp um fjöll og firnindi að leita að blessuðum berjunum handa þeim, okkur Badda "ekki" til mikillar skemmtunar, skildum ekkert í því af hverju í blessaða nafni fólkið gat ekki látið sér nægja bara "venjuleg" bláber. Enda var svo mikið af þeim að ég hef ekki séð annað eins um ævina. Baddi tók með sér tölvuna og þýddi einn eða tvo kafla meðan hin hlupu upp um fjöllin að leita að þessu "Gulli." Ég tók upp fötu og ákvað að tína ber fyrst ég var neydd til þess. Endaði auðvitað með því að ég tíndi mest. Því það fór svo langur tími hjá þeim að leita. Fundu aldrei nein aðalbláber.

 

 Borða morgunverð í sól og hita

Við fengum gott veður allan tímann, nema það rigndi aðfaranótt miðvikudags. Við renndum fyrir fiski í á á Egilstöðum, Baddi er ekki mikill áhugamaður um fiskveiðar en ákvað að renna fyrir fiski. Hann græjaði stöngina sínu nýju og kastaði út, skildi ekkert í því af hverju hann fékk ekkert,  ákváðum að kíkja á stöngina hans og athuga hvort hann hafi ekki græjað hana rétt. Kom í ljós við nánari athugun að hann hafði bara flotholtið og ekkert annað. "Halló".

Þarf öngul?

 

                                                                         Jón að renna fyrir fiski

Það er mikið um vaska karlmenn sem koma til að skjóta hreindýr þarna fyrir austan. Komið var með tvo tarfa og gert að þeim meðan við vorum þarna. Hreindýrakjöt er upp á halds kjötið mitt fyrir utan kjúkling auðvitað.

Valur bóndinn á Lindarbrekku með hreindýrshöfuð.

Þeir sem mig þekkja vita að ég er mikil áhuga manneskja um dýr, elska ketti og hunda. Það voru 4 hundar þarna á bænum mér til mikillar gleði. Öðrum ekki til gleði. Tölum ekki meira um það. Ég var bitinn illa í júlí af Labrador hundi sem nágranni minn átti. Sauma þurfti 11 spor og náði bitið alveg niður í bein enda náði hann taki á mér og hristi handlegginn duglega. Er tilfinningalaus kringum sárið. Ég hef verið svolítið hrædd við hunda síðan, en ég er staðráðin að komast yfir það. Var mjög glöð þegar tekið var vel á móti mér á Lindarbrekku með þrjá sæta hunda.

 

Umvafin vinum mínum 

Athugasemdir

[Ásta Björk Hermannsdóttir, 31.8.2007 kl. 14:41]

Rambaði hingað inn í gegnum einhverja arða síðu...og ég er bara næstum því orðin villt

Það er alltaf gaman að sjá staði og fólk sem maður þekkir....fannst gaman að sjá Val á Lindarbrekku þarna á mynd,,

kveðja Ásta