Madur var bara i lifshaettu herna....

tegar vid vorum ad labba med nokkrum krokkum milli torpa, kom strakur a moti okkur med svona risa stor naut orugglega 800 -1000 kg hvort. Vid hugsudum ekkert um tad, tanga til eitt nautis horfdi illum augun a mig og tok a ras ad mer. Eg fraus alveg ,en tegar hann atti svona 4 ,metra ad mer, tokst straknum ad reka hann i hina attina, phjuuuu, sveitt, sveitt. Maginn for alveg upp i hals og eg helt ad minir dagar vaeru taldir. Aetladi ekki ad tora til baka tegar eg sa tessi risa stykki aftur a veginum. Strakurinn rak ta nidur hlidarveg sem var tarna og eg bara neastum hljop. Ragnheidur fekk lika magann upp i hals og vard ekki um sel. En madur slapp fyrir horn.

Tad er soldid skritid ad sja krakkanna i torpinu ad vera ad leita ad lusum i harinu a fullordna folkinu. Ekk alveg fyrir mig. En tetta er alveg sjalfsagt mal fyrir tau syndist mer.

6 krakkar komu heim til okkar i dag fra torpinu. Eg var ad reyna ad lata tau teikna myndir til ad gefa ut kort tegar eg kaemi heim. Tad gekk svona upp og nidur en get alveg notad nokkrar myndir. Teim fannst nu fyndid ad sja klosett og tortu ekki sumir ad nota tad, tetta hraedilega teaki.

Er med nokkrar hugmyndir ad fjaroflun tegar eg kem heim fer a fullt i tad tegar eg kem.Chandana baud okkur i mat i gaer. MMMM tad var kinverskur matur vodalega godur.

Rakhi aetlar einnig ad bua til myndir til ad gefa ut kort til styrktar henni til ad fara i famhaldsskola.Minu for ad heimsaekja systur sina i morgun, en hafdi vodalega miklar ahyggjur ad vid gaetum ekki bordad eitthvad i dag oghringdi um leid og hun kom af lestinni i okkur til ad athuga hvort vid hofdum fengid morgunver. Eg sagdi henni ad hafa engar ahyggjur, vid vaerum nu vanar ad hugsa um okkur sjalfar nordur a Froni. Tveir daga eftir i Santinikrtan og ta til Calcutta. Veit ekki hvosrt eg kemst a netid fyrr en i Agra aftur. Sjaum til.