Ömurlegt ástand.

Heima hjá mér eru fimm vinnufærar manneskjur frá 19 til 57 ára. Ein er í fæðingarorlofi, tveir synir eru á einhverjum atvinnuleysisbótum en hin tvö eiga ekki rétt á þeim, sem sagt maðurinn minn og ég.

Maðurinn minn sem er verktaki á ekki rétt á atvinnuleysisbótum, ég hef þurft að vera heima vegna barns sem er með ADHD og á því ekki rétt á bótum. Við eigum heima út á landi og er ekki um auðugan garð að gresja í atvinnumálum. Við stöndum frammi fyrir skrítnum staðreyndum. Hvorugt  okkar fær vinnu og við sjáum ekkert fram undan eins og er. Við sjáum okkur ekki fært að borga skuldir okkar ef hvorugt okkar fær vinnu á næstu tveimur vikum. Reyndar erum við komin í vanskil nú þegar.

Það er eitt sem pirrar mig í þessu sambandi. Það eru fullt af pólverjum sem eru að taka vinnu af íslendingum. Reyndar hafa heyrst þær raddir að sumir eru að vinna svart um leið og þeir þiggja atvinnuleysisbætur. Af hverju er þetta fólk ekki sent heim, til að við íslendingar sem að eru að reyna að þrauka að vera hér þrátt fyrir skelfilegt ástand á landinu, situm uppi með ekki neina vinnu vegna þess að það eru útlendingar sem taka vinnu frá okkur. Koma jafnvel aftur hingað eftir að hafa farið heim til sín, því atvinnuleysisbætur eru hærri hér. En við fáum ekkert. Þúsundir manna eru í sömu stöðu.  Hvað verðum um okkur. Er stjórnvöldum alveg sama hvað verður um okkur. Erum við allt í einu orðin einskis virði.

Hvernig væri að hætta að hugsa um þetta Icesave og ESB aðild og hugsa um okkur hérna heima sem eru sum hverjir að krafsa í bakkann til að reyna að halda okkur á floti og erum þrátt fyrir það tilbúin að byggja landið okkar upp á nýtt ef okkur er gefin tækifæri til þess, og þurfum ekki að flýja land.

VIÐ ÞURFUM HJÁLP NÚNA STRAX.

Athugasemdir

[linda (IP-tala skráð) 7.7.2009 kl. 09:41]

Allir verktakar hafa rétt á atvinnuleysisbótum ef þeir hafa borgað skattana sína, þ.m.t. tryggingagjaldið.

Samkvæmt 1. mgr. 2. gr. laga nr. 12/1997, um atvinnuleysistryggingar eiga þeir sem uppfylla skilyrði laganna rétt á atvinnuleysisbótum.

2. gr. laganna kveður á um almenn skilyrði bótaréttar. 4. tölul. 1. mgr. hljóðar svo:

„Hafa á síðustu tólf mánuðum unnið í samtals a.m.k. 10 vikur miðað við fullt starf í tryggingagjaldskyldri vinnu en hlutfallslega lengri tíma ef um hlutastarf hefur verið að ræða, sbr. þó 17. gr. Norðurlandasamnings um almannatryggingar, sbr. lög n.r 46/1993. Til að finna vinnuframlag sjálfstætt starfandi skal miðað við skil á tryggingagjaldi af reiknuðu endurgjaldi síðustu tólf mánuði.”

3. gr. laganna kveður á um geymdan bótarétt. Greinin hljóðar svo:

1. „Sá sem uppfyllir skilyrði um bótarétt en hverfur af innlendum vinnumarkaði af ástæðum sem valda því að ekki ber að skila af launum hans tryggingagjaldi heldur í allt að tuttugu og fjóra mánuði, frá því hann hvarf af vinnumarkaði, þeim bótarétti sem hann hafði áunnið sér. Að tuttugu og fjórum mánuðum liðnum fellur réttur hans samkvæmt þessari grein að fullu niður. Með sama hætti skal fara með þann sem tekur að stunda hlutastarf eða hverfur af vinnumarkaði vegna töku fæðingarorlofs. Ákvæði þetta gildir ekki um þá sem fara í atvinnuleit til annars EES-ríkis í allt að þrjá mánuði og fá á þeim tíma greiddar atvinnuleysisbætur samkvæmt lögum þessum.“

[Margrét Annie Guðbergsdóttir, 7.7.2009 kl. 09:51]

Takk fyrir þetta Linda. Talaði við kallinn um þetta, hann sagði að hann skuldaði tryggingargjald því að hann hefur ekki fengið borgað fyrir vinnu sem hann innti af hendi. Því hefur hann ekki getað staðið í skilum á tryggingargjaldinu. Hann á nokkrar milljónir útstandandi sem hann fær ekki borgað, þannig að þetta er keðjuverkun sem á sér stað.

[þórstína (IP-tala skráð) 7.7.2009 kl. 14:50]

sæl Margrét

ég tek undir það sem þú ert búin að vera að skrifa um ég hef aldrei skrifað inn á svona þannig að ég veit ekki hvernig þetta virkar. en ég tek undir með þér mér finnst að við þurfum líka að vera dugleg að mótmæla eins og icesave og fl. sem er verið að gera sem má bíða betri tíma

[Jórunn Sigurbergsdóttir , 16.7.2009 kl. 21:27]

Mikið er leiðinlegt að heyra þetta Margrét mín.